سعی کن حرص و طمع، خانه خرابت نکند
غافل از واقعه ی روز حسابت نکند
ای که دم می زنی از عشق حسین بن علی
آنچنان باش که ارباب، جوابت نکند
*********
دانی که چرا چوب شود قسمتش آتش؟
بی حرمتیش بر لب و دندان حسین است!
دانی که چرا آب فرات است گل آلود؟
شرمندگی اش از لب عطشان حسین است!
دانی که چرا خانه حق گشته سیه پوش؟
زیرا که خدا نیز عزادار حسین است!
*********
تو زنده ای ، برای خودم گریه می کنم
در مجلس عزای خودم گریه می کنم
پیچیده بانگ سرخ و رسای تو در زمین
بر مرگ بی صدای خودم گریه می کنم
گوشم شنید "هل من..." سبز تو را، ولی
بر پاسخ قضای خودم گریه می کنم